νοσταλγός του χθες

"Πατρίδα είναι εκείνο που αγαπάς"
Και αγαπάμε αυτό που πατάμε, εκείνο που μας αγκαλιάζει.
Δεν ξέρω αν λέγεται Ελλάδα, Ίμβρος, Αμερική. Τα ονόματα, μπορεί να είναι συμβατικές λέξεις για να περιγράψουν εκείνο που σε αγκαλιάζει.
Θυμάμαι, πως όταν ήρθαμε στην Ελλάδα, μας λέγανε "τουρκόσπορους"
Ας είναι.
Αυτό είναι ένα άλλο θέμα, που σκοπεύω να φωτίσω αργότερα.
Ο πρόλογος που έκανα είναι για να σχολιάσω μια εικόνα από το μέλλον.
Κατασκευασμένη μεν, αλλά βγαλμένη μέσα από τους φόβους.
Σαν παραμύθι.
Σαν ένα βιβλίο που ανοίγει για να σου πει:
Μια φορά κι εναν καιρό...

http://nostou-algos.blogspot.com/2009/08/blog-post_24.html